Aþk topluyor elini eteðini
Seviþmelerin kan akýtan ihanetinden
Þimdi sen
Kimin hayaline sarýlýp uyursan uyu,
Gözlerimden süzülenleri yýðdým kapýna
Gökgürültüsü der geçersin,
Ýçimde tutamadýðým bir hýçkýrýktýr o aslýnda...
Þu köþe baþýndan hergün ekmek aldýðýn bakkal kadar
Duymuyorum sesini inan
Þiirlerin baþlýðýna çiviliyorum kendimi
An be an
Dürüstsün sanmýþtým ben herkes kadar
Ama yazdýðýndan yaþadýðýna kadar herþeyin yalan
Çok gördüðün Allah’ýn selamý
Onu da verme artýk
Ama bil,
Veda her dilde vedadýr
Kalbi olanlar bilirler
Aþk nasýl yaþanýrsa yaþansýn
Mutlaka acýtýr...
Kalbim tekliyor son günlerde.
Doktorlarýn hastalýðýma koyduðu isim
Ritim bozukluðu...
Dinmiyor sol yanýmýn huysuzluðu...
Yetmiþ yaþýma geldiðimde
Avucuma ilaçlarýmý sen býrak isterdim oysa...
Yalansýn...
Dili olmayan kalp nasýl dayansýn?
Dinsin bu bedenin iflah olmaz mutsuzluðu
Göðsünde kaybolsun ölümün kirli uykusuzluðu...
Ýçimdeki öfkeyi modasý geçmiþ ninnilerle uyutuyorum
Ve seni bu þiirin içine gömüp,
Son kez
Tüm samimiyetimle
U n u t u y o r u m ....
Elif SEZGÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.