benim asýl iþkencelerimi kimse bilemez; acýmdan daha çok acý çektim bacým! arabaya koþulmuþ bir at kýrbaçlanýrken ya da çýkmaz sokakta aç bir çocuðun gözyaþlarýný silerken…
meleklerin görmek istemediðini gördüm hayat kadýnýnda pezevengini dövdüm bileklerim kýrýlana dek kaderin ördüðünü herkesin reva gördüðünü çözmek istedim saçlarýndan… benim ustam sevgi muþtam yüreðimdir; yalan olmasýn, biraz fikrimden biraz da bu yüzden yattým bensiz hücremde!
bana böyle sitemle bakýyorken neyimi görebilirsin ki sen!
Sosyal Medyada Paylaşın:
ÖmerNazmi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.