Bende olan bâki! þu gönlümdeki aþkým; bade, gül Aðlama! candan yine sevsen, yine gül sen, sade gül Bir gülüþün serdi, bu gökten yere, yerden göðe tül Þansýma; þakraklý öten bir saka düþmüþ, neþe var.
Bülbül’e aþktan bu gülün, var nazý, nazdan öte naz. Mevsimi gelmiþ gibi yandým sana, yazdan öte yaz Sevdana düþtüm, sözü çaldým saza, hazdan öte haz Gönlüme coþkun ruhu verdin, ne de coþmuþ neþe var.
-..--..--..--..- Sosyal Medyada Paylaşın:
bahar_markoç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.