Kabullenmek öylesine güç ve zor ki; üstümüzden sýyýrýp atamýyoruz, atmak istemiyoruz, atamayýzda zaten
Zeytin yaðý bize daha yakýn, üste çýkmak için bir kipritten sayýyoruz kendimizi, harlamak için pire olmak hoþumuza gidiyor, yakmak için yorganý arkasýndan iki kiþiden biri oluyor bu aþkýn kurbaný
Kurtarmak için birden dalgýç oluveriyoruz nefes borusunun kesildiðinden habersizken Çýrpýnmalar çare etmiyor,çýrpýnýþlar yetmiyor Kalpler paramparça kýrýlýrmýþken
Unutuyoruz sonra hiçbirþey olmamýþcasýna sahte gülücükleri daðýtýyoruz Delik bir çuvala doldurmaya çalýþýrken sevgiyi avuçlarýmýzla döküntüyü toplamaya çalýþýyoruz