Ellerimi býrakmaný istemiyorum. Korkuyorum. Benden yüz çevirip, bana gazap edeceginden korkuyorum. Zorluðu ve kolaylýðý bana bahþettigin için sana þükrediyorum Allah’ým! Eðer hayatým sadece kolaylýklarla geçseydi, unutkanlýðýmdan unuturdum sana þükretmeyi.
çok unuttum! Acizliðime ver bu unutkanlýgýmý ...
Soluk bir tevbe sayfasýyla geldim sana, beni affet! Günah kuytularýnda, karanlýk gecelerde ve utançtan kýsýlmýþ sesimle yalvarýyorum sana; beni býrakma!
Sen, benim tek dostum, sahibim, sýkýntýlara ve kederlere tek vekilim; RABBiMSiN!
Herkes beni çýkmaz sokaklarda býrakýp gitti. Birtek sana yalvarabildim geceler boyu…
Utanýyorum! çünkü kolaylýklarda unuttum ve zorluklarda hatýrladým sadece seni. Ama anladým ki,senden baþka kapýsýna gideceðim, kimsem yok benim. Umuyorum ki, sana dönmekte geç kalmamýþýmdýr, Rabbim ...
ZK. Gümüs Kursun Sosyal Medyada Paylaşın:
Zeynep Zuhal Kılınç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.