EMANET

Tüketilmiþ, aslýný yitirmiþ,
Yamalý hisler ceplerimizde emanet.
Çekip giderken savurduðu,
Cilveli saçlarý yüzlerimizi yaladý.
Geceden daha siyahtý
Mavileri boðdu, aslý zaten hiç yoktu.

Mavileri, geceye çaldýk,
Bulandý.
Siyaha mum yaktýk,
Utandý...


Neþe ATAY


Sosyal Medyada Paylaşın: