Dün deðil belki geçen gün yaþamýn ahtapot kollarý dolaþýk düþünceler arasýnda boðarken aklýmý denizde aðlayan bir deniz yýldýzý anýmsattý geçmiþte kalan bir yaz akþamýný
Bakýþlarýmdaki kapkara bulutlarla aydýnlýk bir odada sorguladým eski an ile þimdiki an arasýndaki zamaný öyle bir öfke boraný baþladý ki durulmaz bu çalkantýda çözüldü dilinin baðý hiç gecem yokmuþ gibi güleç neþeli her günüm varmýþ gibi yüzü kara benekli
Yüreðimde yokluk arkamda hiçlik dalgalarýn içinde gönlüm kapkara gözünü açtý yakamoz ýþýðýnda boðulup bulaþýnca baþtan baþa sedefe umutlarým öz deðiþtirdi
Nereden bakarsam ölümdü görünen ama ben yaþamý seçtim güzelliði içinde gizli ve deniz oradaydý bir midye içinde ýlýtmaktaydý içimi bekledim bekledim gelmedi dün deðil belki de öteki gündü
Mezarcýlar boþuna iþbaþýna geçmesin biraz siz gibi biraz ben gibi bozarým yolunun kilidini yürürüm yürürüm zor ama ne iyi ezelden beklercesine karþýlar beni yaþamýn hediyesi umudun ta kendisi
Demet Duyuler Doðan Sosyal Medyada Paylaşın:
su-susar-sa Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.