Daðlardan sýzan ýþýk, Þimþek hýzýyla Bir balkýyýp, bir sönüyor, Kara bir çadýr gibi Üstümüze gerilen gece ’Ýnadým inat’ der gibi, Hiç bitmeyecekmiþ gbi; Üstümüze keyfince geriniyo. Yýkýp kara çadýrlarýný, Ak-pak edip yüzünü Gösterse ya ... beklediðimiz O kutsal gündüzü. Zamanmý ona hükmediyor yoksa o mu zamana? Ýçi daralan insan... Biraz sabýrlý olsa , Biraz düþünse, Mutlaka anlayacak Bunun bir süreç olduðunu. Ne denli sabýrsýz da olsa, Sonunda öðrenecek insan!... Karanlýk olmadan aydýnlýðýn, Aydýnlýk olmadan da, Karanlýðýn olmayacaðýný. Daha da önemlisi Öðrencek insan; Karanlýðýn da, aydýnlýðýn da kutsal, Ve de Yaradan’nýn iþi olduðunu.
" Maltepe / Ýst. Kemal polat "
Sosyal Medyada Paylaşın:
kempol Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.