Sorduk; nedir bu sessizlik,ne bu hal diye Cevabý geldi; gel yangýný bize sor diye Vuslat mektuplarýný yakmýþta birer birer Yinede gönlünde kor,yinede geçmiþi arar Yar olmayan yarini,baþýna taçlar yapmýþ Vuslatýda kendine bir kader gibi seçmiþ Özü,sözü pek doðru,adam gibi adam Gözündeki perdeyi silememiþ tastamam Sevdanýn acýsýyla kavrulurken yüreði Güneþli havalarda yaþýyor hep zemheri Yar elinden zehiri þerbet gibi içiyor Kor olsada yüreði,bilgiden vazgeçmiyor Gidenler gitmiþtir,kabullenmez bir türlü Ayrýlýk acýsý ise yakmýþtýr hep gönlünü Gülünün dikenleri sarmýþta her yanýný Haziranda üþüyor,yaþýyor hep zemheri
Mahperi KOÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
mahperi1968 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.