gün biterken
yorgun argýn pencerelerden süzülür geceye dönük umutlar
nasýl kapatýrsa çiçekler kapýlarýný
koþarým bir kapýdan ötekine bir bahçeden diðerine
güneþ inadýna hýzlanýr acele yetiþmek için birilerine
ben koþarým ufkun kýzýllýðýna
karanlýklardan korktuðumu bilir oysa
ya sabah olmazsa diye kaparým gözlerimi
çocuk korkularým toplanýr baþýma
annemi özlerim hala ve göðsündeki sýcaklýðýný
ne zaman uykularým aðýrlaþýr sen gelirsin düþlerime
bir buluta gizlenmiþ bir yýldýzýn ýþýðýndan süzülüp
ellerin ellerin tenime dokunur üveyiðin kanadýndan bir tüyle
aþký kalbimin içine düþürür
sara nöbetinde titrer bedenim
sabah olmasýn diye dua ettiðim gece olur bu gece
gideceðini bile bile
havadan ellerine tutunurum
ýþýktan gözlerine
eteklerinden güller dökülür geceye
eteklerinden papatyalar
tek tek kaybolur yýldýzlar
sabah yýldýzýnda sen
seni seyrederek
düþerim geceden
bir meltemin sýcaklýðýnda
geldiðin geceyi saklarým
düþlerimden bir albüme.....
Orhan BEKTAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.