Günler güz yapralarý gibi birer birer dökülürken ayaklarýmýn dibine ben her gece karanlýða dikip gözlerimi senin aydýnlýðýný bekledim.. sen yoktun...
Binlerce adým attým bu kentin sokaklarýnda. Her Köþeyi her parký her aðaçý ezberledim... Sevdaya bulanmýþ her kaldýrým taþýnda senin adýný aradým... sen yoktun..
Evlerin duvarlarý birer birer üzerime yýkýldý... Her bir hücremin acýsýný ta yüreðimde hissederken beni enkazýn altýndan çekip alacak elini aradým... sen yoktun..
Seni aramakdan yorgun düþmüþ bedenimi karanlýðýn kucaðýna uzattým her gece. Bir an önce sabah olsun diye uykunun beni çekip almasýný istedim. Olmadý. Kaç gece sabahý ettim gözlerimi kapamadan kaç gece merdivendeki ayak seslerini dinledim gelen sensindir diye... sen yoktun..
Her yaðmurla birlikde hüzünde yaðdý bu kentin üzerine. Beni ýslatan yaðmur olmadý. Ben senin özleminle sýrýlsýklamdým her mevsim. Uzun kýþtan sonra gelmez dediðim göçmen kuþlarýn dönüþünü gördüm.. sen yoktun...
Her gece ay paramparça oldu. Her gece yýldýzlar birer birer düþtü sokaklara. Yýldýzlarý saçýna takýp gelmeni bekledim. Ayý avucunda bana getirmeni bekledim. ama... sen yoktun..
belkide sen hiç yoktun...
HAYALÝMDEKÝ RESÝM....
Sosyal Medyada Paylaşın:
hayalimdeki resim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.