Nice yaðmurlar yaðdý buralarda Nice karlar eridi Nice baharlar geldi Nice kuþlar göçtü Ne sen sevmekten vazgeçtin Ne de ben sensizlikten!
Cesaret çoktan korkuya yenik düþtü Aydýnlýk karanlýða Gündüzler gecelere Aþk nefrete Oysa ne sen sevmekten vazgeçtin Ne de ben sensizlikten
Kar yaðdý üzerime,karlar yaðdý Mavi bir sel oldun aktýn Kar oldum,düþtüm,besledim seni Kirlenmedin,hep berrak aktýn Ben tükendim Sen aktýn Ve ne sen sevmekten vazgeçtin Ne de ben sensizlikten!
Kimi zaman bir kurþun sesiyle vurulduk Þehit olduk,anýldýk Sen her gün yeniden doðdun Filizlendin,kök saldýn yerin derinliklerine Kimi zaman bir çocuk aðlamasýyla gömüldük Kayýp olduk,anýlmadýk Sen hep güldün,inadýna gülümsedin Direndik… Her seferde yine öldük,yok olduk Sen yaþama sevdalýydýn berfinamýn Yaþadýn,yaþattýn Ne sen sevmekten vazgeçtin Ne de ben sensizlikten!
Sosyal Medyada Paylaşın:
tiryakipaşa Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.