adýmladýðýn sokaklarýn kanamasýydý ellerimde depreþen ayaðýnýn dokunuþu sýzlatýyordu oysa sen bilmiyordun ne çok merakýna düþer yüreðim ne çok adýn takýlýr ayazýna gençliðimin
cellat tutsaðý bir geceydi o sessiz sedasýz konuþmanýn artýðý bir yanda yanýk bir yüz suretinde istanbul bir yanda gidiþinin buz kesmiþliði yorgun bir haykýrýþ aðzýmý dolduran
yenilgi kisvesinde kahýr
bir uzak diyardý yýllar geçirdiðim tenha hep yabancý yüzler ardýmda yabancý izler
kuytularda susuþum aynalarda küsüþüm
yokluðundan...
talan olan her þehir benim þehir þehir talan olan benim savaþ maðlubu
düþlerde can çekiþir gece gecenin kuytusunda can verir düþler boðulmuþ bir þafak uzaktan el eder
gün doðumu sancýsýnda uykusuzluðum...
zemheride yanýþým aðulardan kanýþým
yokluðundan...
Ýmdat Özcan 25/11/2005 - Merter
Sosyal Medyada Paylaşın:
İmdat Özcan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.