Bir çinar var ki asýrlýk Ne fýrtýnalar mevsimler görmüþ gövdesinde ne acýlar çekmiþ Ne canlara gölge olmuþ Kockoca asýrlýk çýnar! Sevgi olmuþ þevkat olmuþ Dallarý yere eðer olmuþ Kuþlara sanki barýnak olmuþ Düþen tohumlar birer fideye dönmüþ Büyüyüp herbiri aðaç olmuþ Ne yazýk ki o aðaçlar Asýrlýk çýnarýn gölgesinden Býkmýþ beðenmez olmuþlar Fark edilip çýnar olmak istemiþler Garipler bilmezler ki asýrlýk çýnar Kolay olunmaz! Gün gelmiþ dayanamamýþ asýrlýk çýnar Bir gece ansýzýn yýkýlý vermiþ yere! Þimdi fýrtýnalar daha bir sert Güneþ daha bir sýcak Mevsimler daha bir acýmasýz Ýnsanlar daha bir hain olmuþ Ne yazýk ki asýrlýk çýnarýn kýymetini Kaybedince anlamýþlar Bir de kaybetmeden çýnarlarýmýzý anlasak! sem_39
Sosyal Medyada Paylaşın:
siirce_ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.