Yorgunum ama aldanma buna. Dertten baþka bir þey kalmadý bana. Gelirken elimde çiçek olurmuþ, Bahar gibi gelirmiþim sana. Bu sefer o sevdiðin çiçek yok ellerimde, Çiçeksizlik mevsimindeyim. Diðerlerinde bahar olan bendim. O sebeple çiçeklerle doluydu ellerim. Olsun, aldýrma. Gamsýzdýr benim dünyamda kuþlar, Tüylerini dökmezler dertlenip derlenip, Bu yüzden ben; Hiç kuþ tüyü yorgan görmemiþ birisiyim, Sen ise; kuþ tüyü yastýðýnýn altýnda, Benimle ilgili rüyalar biriktirirsin geceleri. Olsun,aldýrma. Yaðmurdan sýrýlsýklam ýslanmýþsam, Ýz býrakýr adýmlarým, ýslak caddelerde, Sen yine de adýmlarýmý takip etme; Onlar benim hüzünlü ve ýslak adýmlarým. Kaybolursun bensiz ýssýz köþelerde. Ve korkma duyacaklarýndan, Onlar benim ýslak çýðlýklarým. Duyma boþ ver, aldýrma. Böyle bir aþktan ne beklenir? Yýllardýr duyduðun þey, bu deðil mi? Sevda yorgun bir kuþtur zaten. Ve hala ,özgürce uçabilen. Neyleyebilirsin ki sevdayý, Büyüsü bozulmuþ, aldanma Göðsümü delip geçerken en sivri ok, Sadece bir solgun güvercin olacak kalbim. Kanamam için delinmesi gereken, Kalbim deðil, aldanma. Beni unut, Unut beni, unut. Hiç gelmesem de aldýrma.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yazan Adam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.