MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

düet
Devrimkaya~

düet







adam der ki,

“ah be kadýn yalnýz senin, senin olmak, sana inanmak,
sende kalmak, dalýna ki yaprak, yapraðýna damarlanmak,
bozkýrlarýmda çiçek açmak, kucak açmak, dudaklanmak,
yerine gök, göðüne deniz hasat edip dalga, dalga tenine ve
çöllerine mayalanmak, mýsralanmak, rüzgarýnla savrulmak,
ömrü nefesine dolanmak, sýðýna, suyuna limanlanmak.... ah..,
ah be kadýn bir þiir edasýnda, gözlerin tenhasýnda yuvalanmak,
renk, renk göðüne açmak o kadar tatlý bir huzur ve bir o kadar
yediveren bir iklimdir ki goncasýz her tebessümünde bile gül,
güller açar dünya ve olur sahra mavi, olur gök, deniz yeþil ve
ve biz.. biz ki, kanasak ta, yansak, tutuþsak ta hep kýrmýzý”..


der ki kadýn,

“ah be adam sana sýmsýkýya sarýlmak, kokunu içim, içime dolamak
hayat denilen, zaman denilen bu acýmasýz geçiþgenliðin acýlarýma
diz çökmüþlüðü, bana, bana özrü gibi sanki.. sana diyorum adam
sana dokunmak ki, bir kitabýn kokusunu ciðerime dokumak gibi..
seni, ah seni yaþamak havaya, suya ve topraða ilmeklenmek,
kalemime, kaðýdýma harf, harf cemrelenmek gibi..
gözlerimin gülüþünde derin sevdamsýn adam kabul olan duam,
ait olduðum en yüce divan, makamsýn.. ah, ah be adam sana ölmek,
ölmek sana var ya geceye dem, secdeye nem salmak ,nikahlanmak
gün doðmadan þafaðýna doðup bin þükür ile uyanmak gibi”..

der, der ki kadýn
“ey solumun, soluðumun gül, güller açan bahçesi, lehçesi
bilmez misin göðsündeki kor ateþ içimdeki fýrtýnaya þifadýr,
yaðsa da yaðmur, kar sanadýr izi silinmez yolum, yollarým..
kavlin ki kavlime düþeli açtým tasvirsiz biz penceresini ah..,
ah be adam sen ki, gönül mahzenime salkýmlanan, yudumsanan
yýllanmýþ tortularýn en akýþkan dili, aksaný.... sen ki, korkularýmý
yer, yeksan eyleyen içimdeki yaþamak felsefesi, huþu mertebesi,
gerçeðimin en çýplak yüzü, yüzümdeki tebessümün tek yerleþkesi
minnettarým âlâ varlýðýna, adamlýðýna bizi ki biz yapan tutkuna..



ve ellerini ellerine, gözlerini gözlerine ilikleyerek, düetlenerek
yakaran, tutuþan bir dudak çýkmazýnda der ki adam, der ki kadýn

“tüm renkler, desenler, þiirler, türküler bizken tuvale ne hacet
mavinin ki cennet-i yeþil çýkmazýnda, kýrmýzýnýn asaletli aþk sýfatýnda
resim eyle, eyle çerçevesiz, aþk eyle, eyle aþk yörüngesiz bizi Tanrým”....


~°~
~°~
~°~

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.