Hiçbir þeyi gizlemek için süslemedim, Apaçýk ortadayým, sefil, yalnýz, tutuk. Bir sigara daha yaktým, Zihninde, elinde leke var diye, Her yeri karalayabileceðini sananlarýn kelimelerini yuttum, Avuçlarýmda gece, avuçlarýmda karanlýk, Herkesi uyuttum. Karþý çýktým hakaretlerine bir süre, Sonra unuttum. Gözlerinde yozlaþmýþlýðýn parýltýlarý, Aðýzlarýnda küflü toplumun gürültüleri, Hönkürüp tükürdüler kalplerinin güzel esintilerini, Evin yolunu tuttum, Þehirle, çöplerle, kimsesizlikle seviþtim, Çoktan bitmiþti bitecek olan, Yine de kendimi avuttum. Sosyal Medyada Paylaşın:
Sefa Yıldırım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.