Yakama yapýþan sancýlardan sonra Bir daha akþamlara eylülündür demedim Geçip giden yollara Yazýlmýþ ne kadar ölüm varsa Sonbahardan Ve Yapraklarýný döküp de ölüyorlar ondan
Dilimde yalpalayan bir þarký vardý Hani kýsa saçlý bir kadýn söylüyordu Güz akþamý siyah beyaz bir televizyondan Çýka gelmiþti Neydi o “Arnavut kaldýrýmlarý” Onlarýn da saçlarý sarýydý
Ve ekimdi Arkasý kýþtý
Günlerin yazýldýðý takvimler hep yalancýydý Bir ay öncesinden bir ay sonrasýna Ayný ayý yaþatýrdý Ve ay hep gördüðümde göðün yüzüne sýrnaþýktý
Yerle yeksan arasýnda bir umudum var Adý bahar Hala seçemedim ilk mi son mu Akþamüzeri sefalarý saran kuþku Bir þeyin buðusuydu Yaðmur hep sonradan ne kadar yorulduysa Ne kadar yaðdýysa nefessizliðini ruhumda soludu
Þimdi elimde baþýný hiç okumadýðým kitabýn sonu Kelime kelime siniyor üzerime kokusu Ha bire o diyor / Eylül bunun suçlusu
Sosyal Medyada Paylaşın:
faslı düş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.