bir fabl denemesi

düþbaðýný kokladý kýrlangýç

öksesiyle göðü çizdi, yýrttý

dogmatik girdaplarýyla çilesini

haykýrdý kükürt dumaný süzgece

hiç bu kadar yakýþmamýþtý ölüm, dedi,

aydýnlýk ahbabý küheylan bir böceðe

yuttu onu azýmsanmayacak iþtahýyla

huriler hep böyle severdi iþte

krizantem duyulu omurgasýzlarý


iki büklüm yatan eþiði

ezdi geçti koca ayaklý karýnca

ülküsünü umdu kilerin neminden

sanýrlardý ki esrik þamdanlar

keskin diþli birer canavarlar pre-historyada

güldü geçti koca ayaklý karýnca

duyargalarýndan buldu yolunu karanlýkta
Sosyal Medyada Paylaşın: