Nefsinin hevasýna, bir bozuk yol tutarak
Huzur ve mutluluðu, ellerinle iterek
Acýmadan terkedip, sen haince giderek
Ýçinden çýkýlamaz, iþ eyledin hayýrsýz...
Nasýl bir kalbin vardý, viran ettin yuvamý
Bu ihanet ben sana, çok güvendim diyemi
Sevgi ile doluydu, sen þu garip sinemi
Kara taþlarla dolu, döþ eyledin hayýrsýz...
Geleceðe ümitle, hayel kurardýk güya
Düþürdün hayalimi, boz bulanýk bir suya
Ne ümit, ne de hayel, þimdi gördüðüm rüya
Kabuslarýn dolduðu, düþ eyledin hayýrsýz...
Gecelerim þafaksýz, doðmak bilmiyor seher
Hüzünler yüreðimde, kaynýyor buhar buhar
Cemrelerim düþmüyor, ne yaz koydun ne bahar
Dört mevsimi sen bana, kýþ eyledin hayýrsýz...
Ne büyük heveslerim, bilirsin vardý sende
Nasýl periþan oldum, çekip gittiðin anda
Ne onur, ne de gurur, hiç býrakmadýn bende
Yüzümü öne eðik, baþ eyledin hayýrsýz...
Þu alnýma utançtan, kara bir levha takýp
Yüreðimin içine, dumansýz ateþ yakýp
Hayatýmý mahvedip, çaresizce býrakýp
Gözümü dolu dolu, yaþ eyledin hayýrsýz...
Sayende dileklerim, kabul bile olmadý
Sen öyle bir vurdun ki, gönül huzur bulmadý
Hayatýn benim için, bir anlamý kalmadý
Þu koskoca dünyayý, boþ eyledin hayýrsýz...
Erhan DOÐANAY
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.