Yalnýzlýðýn içinde kaybolan bir çýðlýðým Al sorgusuz sualsiz peþinde savur beni Göðsümde bir aðýrlýk ve derin kýrgýnlýðým Ay’ýn gölgesi gibi denizlere vur beni, Sende açýlýp yine sende kapansýn gözüm Kýyýlarýnda sarsýn ilahi bir nur beni..
Zaman mekan silinir durur kendiliðinden Yarým kalan bu aþkýn gizli serinliðinden Sessiz kalan anýlar çýksýn derinliðinden Ansýzýn kavuþmanýn vuslatýna kur beni, Yine seninle dolup seninle taþsýn özüm Çözülür belki dilin aþk ile okur beni..
Her þeye geç kalmanýn vakur direniþinde Yarasý aðýr kalbin býçak bileniþinde Her boþa bekleyiþin mutsuz seviniþinde Kaz bir mezar saklasýn gönlündeki sur beni, Zira hiçbir aynada görünmez artýk yüzüm Senden uzak koymasýn gördüðün kusur beni.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Selma Şanal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.