Demek gözlerim aðlamak için bulutlardan ilham alýyormuþ...
Ö y l e m i..
Mutluluðu topraða eken bir yudum su
Misal; hasreti döküyor þiirleriyle þair Fizanda yanký
Aklýmýn dengesini bozuyor yürek giz’im
Sevdaydý bizi biz eden
Denklemi çözümsüz oysa aþk diye yüreðe giyilen
Bazen bilinmez isyan, sitem, efkar
Bak gör ki;
Bunca korkunun içinde hýçkýran lisan
Buralarda azadlýydý güneþ vakitler ona ayarlý
Býçkýn bir yalnýzlýða iterdi ruhu
Çelimsiz bir karartý..
Sorular, sorgular..
Cetvelsiz, pergelsiz çizilmiþ kader
Neden mevsim Eylülü bu kadar aðlattý?
Neden yapraklarý sararmadan döküldü düþlerin?
Henüz göç yoluna uçmuyordu kuþlar
Buðulu daðlarý neden aþýldýda
Neden vakitsiz sevinçler
Hüzünletti, daðlattý..
Biçimsiz bir yaþam sezgisi
Nereye varacaðý belirsiz ve bitimsiz
Kulaðýmda bir yanký çok eski bir ezgi daðlýyor yaramý...
Seni düþünmekti kabulsüz bir duada
Biraz acýmaktý belki biraz anlamaya çalýþmak.
Ve,
fakat çýkmaz bir yolculuktu gözlerinin seyrinde umutla yaþamak
Alfabenin yirmidokuz harfine dokunan þiirlerle ç’aðlasa kalem
Yok hiçbir yasada gözlerimin bedeli
Bir sözüne mim çeker, bu Gökkubbe bu âlem
Þimdi;
Belki de yeis tufanýnda çalkalanýyor yýkýlan düþler
Pembe satýrlar çizmedim tövbe dilime
Boþ hülyalara yelken açmadým
Sahte masallar söyleyip gökten elma çalmadým!
Kutsalý incitme incinir’sin!
Bir musalla vakti göçesim var kýrýk gönlüm/e
Zerre yük taþýmaz oldu sýrtým
Oysa dünya yükü taþýr kalemkâr elim
Bana hüzünler ýsmarlama ben zaten tutsaðým hüzne
Dörtyanýmý satmýþlar duvarlarým iðreti
Karýþmýþ kara zifir aydýnlýk sandýðým gündüzüme..
Yollarýmý kesmiþler ne bir kervan geçer
Ne de bir yolcu
Menzilini unutmuþ sessizliðim v/ar benim!
D/ilimde dolanan tüm þiirlere isyaným var benim!
Nuray AYHAN...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.