GÖNLÜM HAYATA KÜSTÜ

Bir zalimi sevmiþtim, birden kaybolup yitti,
Yüreðimde bir süstü, koyup gitti yüzüstü,
Ýki elim koynumda beni periþan etti,
Çekildim kabuðuma, gönlüm hayata küstü.

Adýmý iþlemiþti nakýþla hýrkasýna,
Nasýl dönüp bakmadý giderken arkasýna?
Hiç ummazdým düðünü uyar bu markasýna,
Çekildim kabuðuma, gönlüm hayata küstü.

Köyün içine doðru arabalar peþ peþe,
Düðün salonu doldu, kalmadý boþ bir köþe,
Sabaha kadar çektim, içtim büyük bir þiþe,
Çekildim kabuðuma, gönlüm hayata küstü.

Bir gün yolda yalnýzdý, rastladýk döndüm ona,
Dedim dinle birkaç söz söyleyeceðim sana,
Beni dile düþürme, konuþma dedi bana,
Çekildim kabuðuma, gönlüm hayata küstü.

Hatýra eþarbýný dedim kapýya astým,
Ýþlemeli hýrkaný hatýrlatmaktý kastým,
Dedi ki o hýrkamý çoktan ateþe bastým,
Çekildim kabuðuma, gönlüm hayata küstü.

Keþke kocan görseydi, baksaydý o hýrkana,
Belki anlardý neler býrakmýþsýn arkana,
Deyince dedi bak bu sözler yakýþmaz sana,
Çekildim kabuðuma, gönlüm hayata küstü.

Baþýný eðdi baktým gözleri yaþla doldu,
Bayýlacakmýþ gibi yüzü sararýp soldu,
Dedim boþ ver üzülme, nasip neyse o oldu,
Çekildim kabuðuma, gönlüm hayata küstü.



Sosyal Medyada Paylaşın: