Gülün renginde diken hissedilmeli!

Artýk yoksun iþte ne kadar acý çeksem de,

Dinlediðim þarkýlarýn hüznüyle kalbimde,

Ruhun ürpertisiyle anlamsýz gezinsem de,

Yalnýzlýðýn hazinliðinde kaldým dertlerimle.



Müþkülüm zorluk olmaktan çýkardý þevkinle,

Serdettiðin o hamiyetin yumuþaklýðý benimle,

Hoyratlýðým nefsimde þimdi kalbim serzeniþte,

Halsizim kalan ömrümün þu hazan bahçesinde.



Ne þakýyan kuþ, ne rengârenk kuþatan çiçekler,

Muhabbetsiz sinemde daralýyor þevksiz nefesler,

Hissiz bekleyiþler, hýçkýran yürekler kefensizler,

Nedametin çardaðýnda ölüm halinde habersizler.



Nereye yaslansam sanki bir boþluk beni bekliyor,

Ruhumun lekelerinde hicranýn dur durak bilmiyor,

Ötelerin serinliði vaktin zuhurunda nöbet bekliyor,

Ölüm halimi kesmiyor sevgiye hasretim maf ediyor.



Cehaletim odalarýn zindan renksizliðinde seyrediyor,

Muhabbet olmayýnca bilgiler varlýðýnda buharlaþýyor,

Hedefsiz yaþamak anlamsýzlýðýn sokaðýnda barýnýyor,

Her nedense her bir nefes yargýçlýða doðru adýmlýyor.



Can kimin, mühletin derinliðinde ki hikmeti bilinmeli,

Vehimlerin kuraklýðýnda taassupla yoldaþ edinmemeli,

Bilerek düþünülmeli, gülün renginde diken hissedilmeli,

Sabrýn güzelliðinde aþkýn asudeliðine hasretle gidilmeli.



Þefkat, hakikatin terennümüyle nefeslere serdedilmeli,

Hamiyetin suhuletinde erdemin rüknüyle nefeslenmeli,

Hareket ve kuvvetin sebebinde ibretle idrake gidilmeli,

Tefekkürün zindeliðindeki aþk hakkýyla teslim edilmeli.







Mustafa CÝLASUN

Sosyal Medyada Paylaşın: