Ay ışığım

Susunca ki melodilerde saklý, dillendiremediðin aþklarýn notalarý
Yufka yüreklim
konuþmayan gözlerinden yaþ aktý
Sessiz nidalarýnda cevher
Ay ýþýðýnda parlayan þakaðýndan
Kahpe yalnýzlýða dem vuran ahlar aktý hemde ayazda,
yüreðimden solurken korktum
Yine esintiler burktu yüreðimi,
senden gelen özlemler kuruttu bedenimi..
Mart battý mayýs akþamlarýmdan baktým
Ufuk ötesine doðru gitmelerim vardý.
Yaz aylarýna kavuþamadan..
Niye niye býraktýn güz ayýnda
Oturmuþtu yüreðime sevginin susuz kalmýþ son lokmasý
Deniz dalgasý bile inmeye çare deðil
Her vuruþ ta acýtýyor dalgasý
Islak vücudumu avutuyor
Mýrýldanaran martý sessizliðin de. Þefkatin dibini gördüm
ay ýþýðýnýn hisli anlarýnda,
Balýk burcunun yelkovanýn da sakladým yarýnlarýmýzý
ama olmadý,
artýk da olmayacak...

22 þubat 2021
Sosyal Medyada Paylaşın:

Yusufmansiz Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Yaralı serçe yavrusu... Yasemin Kuzey Işıkları Behlül Gül bülbüle kan ağlar III Çiğdem gibi... Karanlıktan aydınlığa... Kadın... Kırlangıç... Buzdan kale...