"Sýrtýnýzý kalýn bir duvara dayadýnýz mý hiç? Üþüdünüz mü o duvara dokundukça? Üzerinize dökülen toz parçalarý oldu mu? Ya da ezilme korkusu taþýdýnýz mi hiç? Arkasýna saklanýp düþmanlarýnýzdan korunmaya çalýþtýnýz mý? Peki ya konuþmaya çalýþtýnýz mý o kalýn duvarla? Eðer bunlardan birini dahi yapmýþsanýz; kalýn bir duvarýn insan hayatýndaki önemini anlýyorsunuz demektir. Insan kalbi kalýn bir duvara benzer bazen. Bir bakýþla bile paramparça olabilecek kadar ince olan kalbinizi, kendi ellerinizle aþýlamayan bir kalýnlýða dönüþtürdüyseniz; bir yerlerde muhakkak bir yara kalmýþtýr. Ya dönüp o yarayý sarýn ya da duvarýn sývasýný yenileyin..." Sosyal Medyada Paylaşın:
Vuslat Dursun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.