Züğürt Mü Lâzım
Züðürt Mü Lâzým
’Dað gibi çilem var’ dedim ya kaç kez,
Ýnandýrmak için þahit mi lazým?
Eller görmüyor ki, istersen aç gez,
Göçük mide varken kanýt mý lazým?
Sofrada buhran var, boyunu büker;
Göz yaþýna bakmaz, çiðeri söker.
Öyle bir kuyu ki, düþeni yakar,
Elden tutmak varken öðüt mü lazým?
Ýnsan bu, lokmaya muhtaç da kalýr,
Hakkýný arasa nah þunu alýr.
Ne zaman biteçek bu acý kahýr?
’Yarýn yarýn’ diye ümit mi lazým?
Ne yarýn, ne akþamlar olur aça,
Tok bilmez ki yarým kilo et kaça.
Zamlar okka okka batýnca kýça,
Ýnsaf etmek için ayet mi lazým?
Üstüne bir de aþk çýkmazýn varsa,
Yârin, ’var mý katýn, araban’ derse,
Cevap ver yalandan, eðer ki yerse,
Çek git! Bu dünyaya, züðürt mü lazým?
19.09.2020
Mehmet Semercio
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet SEMERCİO. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.