AŞK; YOKSA YAŞLANIYOR MU

Gecelerin fýrlatýp attýðý,
Hüzün skalalarýdýr;
Derin komalarda yerimi ayýrtmýþ.
Yamulmuþ bir bahar esintisi debdebeleþir
Çayýrlarýn ortasýnda.
Etrafý esir alýr,
Yokluðunun küf kokusu.
Bitiremedim vasiyetnamemi, sayfalar dolusu.
Yaþanamayanlar, evimde davetsiz misafir.
Yalnýzlýðýmdýr, baþýmda dikili pir.
Bir meyvesini bile, benden esirgedi
Gelip geçen yaz mevsimi.
Farenjite tutulmuþ notalarýn,
Gýklarý çýkmýyor.
Göçmen kuþlarýný , olanca hýrsýyla kovalamakta
Baykuþlar.
Saatlerde , kýsmi felç durumu aþikar.
Zaman, afiyetle
Duygularýmýn dondurmasýný yalar.
Saklandý, çocuksu heveslerim,
Ahþap kapý arkasýna.
Yaþam;
Hiçbir þey olmamýþçasýna,
Deformeli suratýna botoks yaptýrmakta.

Ekþimtýrak gülen ak saçlý nineye sor:
Yoksa,
Yoksa yaþlanmak;
Aþk’ýn kapýsýný mý çalýyor…


(26 Temmuz 2011 tarihli 9.þiir kitabýmdan)



Sosyal Medyada Paylaşın: