ateþe dokunduðum o gün,
buz kýz’ ýlýna kesti,
mavi saçlarýmda ki þehir..
ve sen, yaðmuruyla ;
mýsralara yaðan þiir,
hiç serpil miyecek miydin topraðýma...
gezinmek;
kayýp sokaklarýn ýssýzlýðýnda,
her çýkmazda ismini aramak;
her yalnýzlýðý sende bulmak,
ve susamak aþka,
nabzýnda zikir eden nefesi;
nefesine adamýþken
hangi ölüm sensizlikde,
daha çok yakýþýr bana...
rüzgarýn dindi yerdeyim,
pusuya düsen uykular;
kurþuna dizildi,
mevzilerimde;
çýðlýk çýðlýða yüreðin,
sarpa sardý,
hayallerin ucu bucaðý,
beyazlarken dudaklarým,
dilimde öðüttüm tüm harfleri..
" sen , aþk , bir de þiir,
buðdayýn kokusuna binlerce kez yemin.. "
--- ilk adýmlarý gecenin,
karan_lýðý doguracak rahmimde;
zihinsel çatýþmalar, ellerimde;
kanlý bir kalem,
soluðumda taze aðýtlar,
gider ayak uzamamalý vakit,
sana doðru bitiyor onca mesafe..
bir adý da yetim#
karan
# sis ve gizem
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.