ilkbaharýmý kutuplara ödünç verdiðim gün
yüzümün gülümseyebilmesi için
gözpýnarlarýma kuraklýðýn inmesi lazým gelmiþti.
aklýma gelen ve elimden gelmeyen ilk þeydi
göçüp gitmek
ora’ya
ama sonra hangi hain kurt çeldiyse aklýmý
çekip gitmeye karar verdim.
çekip gitmek,
her aðacýn arkasýnda,
her taþýn altýnda,
her kuþun yuvasýnda,
papatyalarýn açýk yeþil yapraklarýnda,
insanlarýn çatal çatal çizgilerle dolu alýnlarýnda,
yittiðim sevincimi aramak.
çekip gitmek,
yüreðimi parça parça ,
tel tel ,
yerlere
serip gitmek
çekip gitmek,
bir nehir aramak rengi bakýr kýzýlý,
mavi doðan bir güneþi beklemek seher vakti,
suyu tatlý bir denizi ummak belki
ve çekip gitmek
koptuðu yerden hayata bir ilmek atmak demek...