Bir adam düþününki; bu hem yaþlý, hem zayýf, hem hastalýklý gibi cigara öksürüklerinden dirilip te dirilsin, amma bir gün de sahiden ölsün. Bir koridor düþünün þimdi de yine bir zahmet; küçük olduðunuzdan Bizans surlarý kadar yüksek, ayakyolu kadar uzun. Bir avluya çýktý bu yol sonra, geniþ toprak bir avlu. Detaylarý yetmiþli yýllarýn dekorlarýna sonuna kadar uygundur, ama gerçektir de. Altý odun, üstü kara kazan, kazanda su. Bal kabaðýndan bir sürahi suda batmadan yüzüyor. Ölüler böyle yýkanýrlarmýþ. Babam çok severdi Ýbrahim amcayý. Dede derdik ona. Ýlk karýsý ölmüþ bu ikincisiymiþ. Bir sürü kedisi vardý þimdikinin, aðzýnda birkaç ta altýn diþi. Gülmeye görsün bir hele ki komik olsun mu korkunç mu anlaþýlýr deðil. Sesi nikotinden torba gibi büzülmüþ sonra o naylon ateþe verilmiþ en sonunda da kap kara kalmýþ. O üflüyor, altýn diþleri kap kara yitik diþ havuzundan parlýyor, üstüne çirkin çirkin seslerle salya saçarak gülüyor. Cenazede sessiz olunmalý, bir matem duyumsanmalý ki bu kitabýnda okunsun. Babam severdi Ýbrahim amcayý, Ýbrahim dede de polisleri severmiþ, en çok da babamý. Ben onu o sýralar ilk insan zannederdim, deðilmiþ. Ýbrahim dedenin de, ilk karýsýnýn da, kedili altýn diþlinin de çocuklarý olmamýþ. Mozaik tabanlý evleri geniþ mi geniþti. Altý simit fýrýný olduðundan kediler de sýcaðý sever ya, çocuðu olmayanlar kedileri evlat edinirlermiþ. Ýbrahim dedeyi mi, yoksam çirkin sesli ikinciyi mi anlatayým derken hepsi öldü. Ne kediler kaldý geride ne de tabaný mozaikten evleri. En çok da simitçi fýrýnýna üzülürüm. Yerine þimdilerde yükselen beþ katlý bina demode binalardan olmuþ çýkmýþ bile; ne asansörü vardýr ne de petekli doðal gazý. Onu da yýkarlarsa; iki kuþaktan kediler damsýzdýr demektir. Ah zaman ah, ne iyi insanlar yaþamýþ da göçmüþ gitmiþ üzerinden. Kara kazana atmýþsýn bizi de odunlarýn hepten kuru…
Sosyal Medyada Paylaşın:
muratgökhangökdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.