BEN YORULDUM
Sabri Koca

BEN YORULDUM

Ben yoruldum art�k g�n�l i�inde,
��imdeki bir ses; b�rak git diyor.
Y�llar y�l� ko�tum senin pe�inde,
Bunca keder yeter, s�k�p at diyor.

Yanan ben olmu�um a�k�n n�r�na,
Kimse kulak vermez ahu zar�ma,
��kabilir miyim bilmem yar�na,
�syan� b�rak da, sab�r et diyor.

Y�re�i yaral� bir ku�a d�nd�m,
K�l alt�nda kalan k�z gibi s�nd�m,
Verdi�in ac�y� sineme g�md�m,
�ekilmez �ileyi g�t�r sat diyor.

Derman�m sendeydi, vefas�z ��kt�n,
Duydu�um g�veni temelden y�kt�n,
G�rd��n her yerde bir kur�un s�kt�n,
Su�lar� �stlen de, gidip yat diyor.

Dumanl� da�larda kayboldu izler,
Menzile varmadan yoruldu dizler,
Senin bu hallerin ne s�rlar gizler?
Kayan umutlar� sanki tut diyor.

F�rt�na misali so�uk esersin,
Keskin k�l�� gibi derin kesersin,
Kendin su� i�lersin, kendin k�sersin,
B�t�n ac�lar� bana tat diyor.

Sabri Koca

Sosyal Medyada Paylaşın:

Sabri Koca Şiirleri

En Çok Okunan Şiirleri

EVLAT ACISI BULUTLAR MERHAMET VEDA ZAMANI YORGUNUM HASTA ÇOCUK ADALET ÖLDÜ TEVAZU BİRAZ AYRI DÜNYA, AYNI RÜYA ANLARSIN

Anasayfa

Şiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

İletişim

BEN YORULDUM