iranlı adamın lüks otelindeydik: batum da.

beþ artý bir sene oldu.
batumdaydýk.
sahilde lüks bir otel vardý.
sahibi iranlýydý.
türkçe konuþuyordu.
sinece adamdý.
caddeleri kesen köþeden otele giriyordunuz.
kapý sundurmalýydý.
çatý konsollarý ferforje olmasý saçaklarýný çinkoyla tamam eylemiþti.
üç müydü dört müydü kat sayýsý?
pembe boya harici sathýna kelaðey gibi örtülmüþtü.
uzatmadan!
odalarýmýza vasýl olmuþtuk.
loppaz arkadaþýn teki...
"lüzumsuz ise söndür!"
emr-i vaki gibi mesele için, otel resepsiyona haber vermiþ... ler.
benim odaya en son geldi; otel sahibiymiþ.
sen söylemezsen?
bilemezdim.
evet evet!
televizyon ayarý yapýlmasý içinmiþ.
adam ezile büzüle müsaade istirham etti.
televizyonu ayarlamasaydý...
biz gürcü’ce bilmediðimizden ve de seyredemediðimizden,
mahrum olacaktýk.
adama teþekkür ettim.
- rica ederim, dedi.
siz otelin sahibi misiniz? sordum.
- yok, hayýr sahibi sizsiniz.
ya benim batum’da otelim varmýþa... diye içimden geçirdim.
nezaketin üst derecesiyle adamý uðurladým!..
n’apiyim?
seneler seneleri kovdu.
altý seneyi aþtýk...
öðreniyorum ki; iranlýlarýn nezaket ahlaký gereðince "taarruf" merasimiymiþ bu.
virtuel jestmiþ...
sahici deðil...
onore edici sözmüþ.
virtüel latince hem sanal hem fazilet-erdem anlamýnda.
iranlý adam sentaksý bilfiil uygulamýþ oldu.
yemeðe davet edilince de ilki hayýr diyecekmiþsiniz.
ikincisini gene hayýr diyecekmiþsiniz.
üçte:
- de haydi buyur size gidelim!


yalçýner yýlmaz
960toki
çanakkale
2020


Sosyal Medyada Paylaşın: