KORU ISITAMADIM

Nemrut’un o ateþi, Ýbrahim’i yakmadý
Bu iþe ben de þaþtým, koru ýsýtamadým.
Tüm kalpler buz kesilmiþ, vicdanlarsa ha keza
Ömür boyu uðraþtým, koru ýsýtamadým.

Sular kaynadý, coþtu; demir su gibi aktý
Meteor yandý, söndü; gökte þimþekler çaktý
Ateþ küreði ile, maþa elimi yaktý
Mangalda közü deþtim, koru ýsýtamadým.

Düne kadar inanýn, usta deðil çýraktým
Fýkýhla uðraþýrdým, bu iþlerden ýraktým
On binlerce yýldýzý, gerilerde býraktým
Kehkeþanlarý aþtým, koru ýsýtamadým.(*)

Bu yolun yolcularý, sorsan âli mi âli?
Göster or’da ne olur, Sen güzel o Cemâli!
Dalgalarla kabardým, tsunami misâli
Magmalar gibi taþtým, koru ýsýtamadým.

Boþa uðraþma KARA, her þey yataðýn buldu
Ýslâm dýþý tüm renkler, hapsi de bir bir soldu
Ýçim yandý, kavruldu; dumaným çýkmaz oldu
Aþk ateþine düþtüm, koru ýsýtamadým…!!!

06/12/’19
Hanifi KARA

(*) Kehkeþan: Samanyolu, süt yolu...

Sosyal Medyada Paylaşın: