Hala buluyorum kendimi, Adýmý Tanýyorum, Gözlerimde uzaklarýn yansýsý, zamanca mekanca uzak Ayak basýlmamýþ bir toprak, yelken açýlmamýþ bir mavi gözlediðim.
yokluðu ille de ölümle olmaz insanýn bazen usul usul kendine yabancý . yalnýzlaþýr dýþtan içten çoðalýr.
Varsýn, son ana kadar “aklý baþýndaydý” denmesin. varsýn “tuhaflaþtý yaþ aldýkça “ densin Katlanmak baþka türlü mümkün mü”!”
Katlanmak; kendini Kýra -döke kopara kopara söke söke köklerini “Çöl”leþmek belki de ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
sonbaharımsın Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.