Vahlanýyoruz! Sonradan, Keþkelerimiz oluyor ! Ve yanýnda bir takým soru iþaretleri. Deger yargýlarýmýz çok acýmasýz Özellikle! Kýymet derecemiz vasatý aþamýyor.. Yaþadýgý süre dahilince degilde, Öldükten sonra hatýrlar gibi oluyoruz. En baþta sevdiklerimizi.
Aslýnda! Kaybediyoruz . kaybettiriyor! Ömrümüze musallat olan zaman bize herþeyi..bilhassa gülmeyi..aglamayý tabi
Kimse,kimse için bir ihtimal degil üstelik! Hatýrlatma mevzusu güç bir olasýlý nede olsa.. Ýyi yada kötü geçmiþin törpüledigi ömrü.
Anlamsýz , mukayeseler var! Bu belirgin Bir tolerans hayatýn bize sundugu Ve anlaþýlmasý zor! Sorunlar bazen boyumuzun bile ölçüsünün aþtýgý..
Rant bu ; ruhun zemini þimdiden hazýrladýgý..
Sosyal Medyada Paylaşın:
cihan balcıoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.