Dünya yabanýl pencere kenarýnda fatihasýz býrakýlmýþ mezarlýk saksýsý kurumuþ bir bitkiyi muhafaza ediyor evin sahibi çoktan terketmiþ bu mahalleyi kaderine razý bir tek duvarlar var aðlayansýz duvarlar dinden dönme duvarlar zaten geride sürüden ayrý düþmüþ yalnýz bir kaç karýncanýn toz taneciklerine çarpýþma sesi dýþýnda neredeyse insan yaratýlmadan önceki kulsuzluk var bir bakýma hiçbir þey yokken ilahlarýn hepsi hala kusursuz susmuþ bir þeylere hazýrlanýyorlar dumanýn kokusu þimdilik zihnimizden baþka hiçbir yerde deðil.
Ýlker ÖZDEMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
barbor Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.