Yavruma
YAVRUMA
Yine ruhumda, bir sýkýntý var
Uzakta kaldý, caným yavrular
Kesildi yolum, örülmüþ aðlar
Felek peþimde, gelemem yavrum
Yavrumun resmi, elimde durur
Baktýkça ona, yürekten vurur
Dilerim Rabbim, onlarý korur
Felek peþimde, gelemem yavrum
Resmine baktým, yüzün gülüyor
Aldýðým ceket, hala duruyor
Felek durmadan, bana vuruyor
Felek peþimde, gelemem yavrum
Dinle babaný, kesme sözümü
Görebilseydim, o gül yüzünü
Bensiz sabaha, açtýn gözünü
Felek peþimde, gelemem yavrum
(0242) Mayýs 1983
Þair Midayet Kara
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.