AŞ.

Acý doludur geçmiþim dünüm.
Yarýným karanlýk söndü ýþýðým.
Mutsuz kayýp benim her günüm.
Suyla doldu gözümdeki yaþ.


Baktým yoldaki kýrýk direðe.
Efkar çöktü gamlý yüreðe.
Muhtaç olduk kuru ekmeðe.
Artýk kaynamaz çorba ne aþ.


Ömrümce ben düþtüm tuzaða.
Yabancý oldum bostana baða.
Hastalýk düþmüþ dala yapraða.
Olmuþ kalbim sanki bir taþ,


Fehmi.,
Olmadý bana kimse destek.
Benim dallarým kuruyor tek tek.
Ýsyankar oluyoruz ekmek istersek.
Benim hikayem budur yoldaþ.

Sosyal Medyada Paylaşın: