Bulmadan Beni Ecel

Aklýmda bilmeceler var.
Ölüm orucu tutuyor kalbimdeki bilge.
Kadere atýyorum gücümün yetmedi her bir þeyi.
Bu iþte bir hayýr vardýr diyorum.
Þerden geçerken sýðýndýðým hanlar.
Bir bir üzerime devriliyor sanki.



Onu bu kadar istememdeki amaç nedir.
Neden vazgeçemiyorum ondan.
Þu kurulduðum divan.
Þu önümde duran sedir,
Sanki bir þeyler fýsýldýyorlar bana.


Gönlümü susturabilsem.
Aklýmdan geçenleri okuyabilirim belki.
Alt yazý geçse de olurdu yani.
Anlamadýðým bir dil var.
Tabiat üstü!
Onda eriyor tüm buzlar.
Orada yolunu buluyor tüm çýkmazlar.
Bir varsam kurtulacak gibiyim.
O halde bana engel olan nedir?


Hakkýmda hayýrlý olaný,
Gönlümce de kabullenebilsem olurdu.
Gönlüme düþeni de geçirsem aklýmýn süzgecinden.
Kýskývrak sýyrýlsam bu iþten,
Olmazlar hüküm sürerken,
Olur olmaz çýkýþlarým oluyor.
Dara düþüyorum harladýkça yüreðimi.
Bir küs bir barýþýk hallerim kendimle bile.
Bir türlü sýyrýlamadýðým o lanet halim.
Gerçekleri görmeme en büyük engel.
Ben göze aldým kor alevlerde yanmayý.
Yeter ki kaderime razý olayým.
Bulmadan beni ecel.


Sosyal Medyada Paylaşın: