kent

tüm ýþýklarý söndü yarýnýn
siyah beyaz savrumu alacalýk
gecenin teninde




yaþamýn çatýsýna
anlamlar yüklemleyen
geçmiþli derviþ patikalardan
gri suretler geçti
ve yürekler duvarlardan rengini sökerek
çocuksu masumiyetin
umut oyunlarla
kokusuna bezediði sokaktan
sekerek ardýna bakmadan




bir avuç buðdayýn iyi dileðini
saçarken bozkýr sarý göðüslerinden
kopup gidenlerine
sudan dudaklara þekillenen
dualarý unuttu belki
çaputtan sessizliðin ardýna kalanlar




kilitlerine sancýlandý
zincir ebelerin ellerinde
kent ve zaman
yapraklarýný dökmeyecek yine bu nisan
öznelerinden ayrýþýrken sözler
plastik aðaçlar



Sosyal Medyada Paylaşın: