baþkaldýrýr gibi bütün kötülüklerine yeryüzünün... doðurur gibi bir umudu... perdeler gibi renksiz tatsýz bir göðü ve yok sayar gibi yoksulluðunu insanlýðýn... duvarlarý isa’nýn takviminden kalma bir evin penceresinden hüzün kokularýyla sarkýyor bir çiçek.. tüm ihtiþamýyla, güzelliðiyle saklar gibi yokluðunu bir tanrýnýn..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yunus Emre Suci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.