Hüzzam bir besteye koþuyor þimdi, O civan sözler… Ömrümüzden çekip gidiyor bir bir, Tanýmsýz hazlar… Tuhaf bir hüznü damýtýrken günler, Silinen izler… Ah, hatýrasý da üþüyor aþkýn, Farkýnda mýsýn?
Ömrü kuru yaprak gibi savuran Þu zalim zaman, Duymuyor içimizden kopanlarý, Bilmiyor aman… Teselli diye bize býraktýðý, Bir avuç yalan… Ah, kalp ne kadar biçare ve þaþkýn, Farkýnda mýsýn?
Geri aldý hayat verdiklerini, Eridi kaslar. Dost çevresi de boþaldý zamanla, Tutuldu yaslar. Baþ çaresizliðe düþtü bak, gün gün; Acýdý suslar… Ah, gözlere yürüyor birden taþkýn, Farkýnda mýsýn?
Sosyal Medyada Paylaşın:
Abdurrahman Günay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.