Bir Şiirlik Mesafe
sonra avuç içimde yüzün duruyordu
bunun kaç þiir ettiðini kimse bilmiyordu sevgilim
parmak uçlarýma kokun sinmiþ gibi
elimi yüzümün her metre karesinde gezdiriyordum
bazen uçurumdan düþer gibi oluyordum
bazende elinden oyuncaðý alýnmýþ bir çocuk oluyordum
ama hep düþlerimde sen oluyordun
oysa özgürlük kadar güzel seviyordum seni
ne özgürlükten vazgeçiyordum
nede senden
sen olmadan özgürlüðün anlamý olmazdý biliyorum
özgürlük olmadan da senin
sanki kalbim bir býçaðýn sýrtýnda yürür gibi
tonlarca iðne batýrmýþlar gibi caným acýyor
sanki açýk yaraya tuz basmýþlar gibiyim
bazen yüreðini yüreðime sarar gibi oluyorum
sonra kanayan bir yaraya elimi basýyorum
senin canýn acýmasýn diye
kendi içimde yaralarýma merhem oluyordum sevgilim
kirpiklerinin üstünde dudaðýmý gezdirdiðim bir gece
sanki dudaðýmdan bir yýldýz öpüyordu
seninle aramýzda bir þiirlik mesafe vardý
ama sana hep þiirlerden sonra geliyordum
yaþamak ne demekti bilmiyorum sevgilim
ama seninle nefes almak seni sevmek kadar güzeldi
ibrahim dalkýlýç
18.07.2018
00.20 izmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Dalkılıç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.