0
Yorum
3
Beğeni
0,0
Puan
27
Okunma
Şimdiden itiraz edeyim
nasıl bilirdiniz sorusuna.
“İyi bilirdik” cevabını…
Kimse bilmez çünkü beni.
Bilmezler mesela yüreğimin kanayan yerlerini,
kabuk tutan yaralarımı;
kalbimdeki izlerin hangi savaşımdan kaldığını.
Ya da beynimin içindeki hayaller yumağının
kimin düşlerine dolaştığını…
Yanaklarımdaki gözyaşı oyuklarının
acımdan mı,
öfkemden mi,
çaresizliğimden mi,
yoksa özlemden mi olduğunu bilmezler.
Anlamazlar;
o yaşların kursağımda toplanıp
heveslerimi nasıl boğduğunu.
Hadi geçtim onları…
En sevdiğim mevsimi mesela,
en çok kurduğum hayalimi kimse bilmez.
Yeşile sevgimi,
maviye hasretimi duymamışlardır bile.
Durduk yere borçlanmayın bana…
Beni bilmeden,
bilmiş gibi konuşmayın.
