Üzgün, Çocukluðumun,çýlgýn heyecaný... Bir sen düþlüyorum, Kimsesiz hayallerimde Yalnýzlýðý yaþatýyor, Þu yorgun ömrümde. Her akþam, her akþam Yastýðýma kafamý koyduðumda Tek tek damlarken gözyaþlarým yüreðime Sen sen düþerken, Dudaklarýmdan hýçkýrýklarla, Boðazým daralýr da, yutkunamazken, Hayalsin hayal Bana bensizliðimde. Yalnýzlýðýmda bile, Adýný söyleyemediðin. Günahýmsýn belkide, Sessiz çýðlýklarým arasýnda. Umarsýz deli bir fiþek gibi, Girerken yüreðime... Nasýl parçalara ayrýlacaðý, Kimin umrundaydý ki; Etrafýna nasýl çýngýlar atacaðýný Kim farzedebilirdiki ki... Har ateþin; Uçsuz bucaksýz sarmýþsa etrafýný, Rüyalarýnda olsun varsýn baþkalarý. Çünkü unuttun sevdiðini... (Hurigül) 18102016 mlk
Melek avcý çoþkun
Sosyal Medyada Paylaşın:
GÜL HURİGÜL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.