Nasipten ötesi yokmuþ dediler
Boþa kahýr çekilmiyor can sýzým
Ýnsan narin, telaþ çokmuþ dediler
Sadaðýmda darmadaðýn cansýzým
Bir ankanýn öyküsünde hudutum
Lisanýmda acze düþer sükûtum
Bazen yaðar bazen dolar bulutum
Devasýnda sevgi yoksa kansýzým
Gölgesinde yer bulmayan müzmine
Ahvalimle yayýldýðý zemine
Kalbe sýzýp inildikçe derine
Girdabýnda kaybolan dermansýzým
Geçmiþ ziyan umut vermez hediye
Yorgun gönle sorma halin ne diye
Kötülüðü yorduk ise iyiye
Peþi sýra demlenen emansýzým
Kimde görse özü sende yüz olur
Üþüyorken yürek yanar buz olur
Zirvesine dokundukça toz olur
Ara sýra soluksuz dumansýzým
Kadim gönlün, çýkar yüksek nidasý
Korda saklý, külündedir sýlasý
Topyekün hislerde vakit molasý
Zaman; zaman içinde, zamansýzým...
Nezahat YILDIZ KAYA