yer demir

önceydi
nar kýrmýzý demirler dövdük el yapýmý örslerde
bir yarým zaman kaldý kuþ kanadýnda
hangi intikama þekil aldý çelik
kepez’in yanan odunlarýnda
usta; gider ayak doðru söyle




ben
gümanýn olmasýn diye sadakatýma
fer eyledim
olgun çýbanlar edindim omuzlarýmda
içime iþlerdi dirhem dirhem
konak yerlerinde
geven köklerinden merhem
sürdüm yaralarýma




taptuk’tun
nice hasanboðuldu’lar boyladým tuz yüklü dizlerimle
bilineki,þerh koymadým töreye
cem kuruldu çekildim dar’a
bir ayaðým sac narý
ellerim kadim kelamda
kurban eylediler ida’ya




aþk’týn
sorgusuz beden sunumlarýnýn mürþidi
sonsuz ýþýða kanat çýrpýmý misali pervanenin
canlarýn sualsiz gidiþi
sen sahte yandýn özüm çýrpýndý
kýraðý düþümü demlerde
kanatlarým ellerimde kaldý




biterken
n’olur ahilik andýna kuþku düþmesin
verdiðin eller selçuk’tan
kor yunus’tan
biz, ehilliðimize acemi
ezelden gelip,her yere gidecektik hani















kasým

Sosyal Medyada Paylaşın: