HEP HÜSRANMIŞIM

Yaðmuru bekleyen kurak topraðým
Her gördüðüm buluta aldanmýþým
Sararýp soluyor, gönül yapraðým
Ömrü heder edip, nasýl kanmýþým

Gençlik rüzgar gibi esip de geçmiþ
Tomurcuða kadem basýp da geçmiþ
Gönül aynalara küsüp de geçmiþ
Savrulmuþ yapragým, hep hüsranmýþým

Bahar tez tukenmiþ hava buz gibi
Bana kar fýrtýna, kime yaz gibi?
Keder beni bulur, derdim az gibi
Her günüme ayrý hüzün banmýþým

Buz tutmus yüreðim sevdaya küsmüþ
Izdýrap gürlemiþ, sevincim pusmuþ
Lal olmuþ umudum sesini kýsmýþ
Yar zehrini sürmüþ merhem sanmýþým

Gözümden kan döküp çekip gideni
Hasreti baðrýma çakýp gideni
Canýmdan canýmý söküp gideni
Hergün vazgeçip de yine anmýþým

Mutluluk nasýl da gitmiþ elimden
Ahuzarým düþmez olmuþ dilimden
Yeniden doðarak kendi külümden
Tekrar tekrar sönmüþ yine yanmýþým

Ayþegül Bahçeci
03.12.2017
Sosyal Medyada Paylaşın: