Son Gece

Son Gece

Vefasýzýn biriydi, deðerimi bilmedi,
O aðlarken aðladým, ben gülerken gülmedi.
Sanki çok mu umrunda ’bu son akþamým’ desem?
O kadar zalimdi ki, vedalaþayým desem.

Sevgililer vefasýz; yalancý mý hepsi de?
Kâlbim ona inandý; sever dedim ölse de.
Artýk bilmesin varsýn, oysa benim son gecem,
Yemin olsun herþeye! Kal demezdi bilse de.

Acýndýrmam kendimi, vedalarým sessizce,
Farkýnda mýydý sanki; ben ölmüþüm, ona ne!
Ýþte çeker giderim, çok kýrýlsa da kâlbim,
Son kararýmý verdim, yemin olsun bu gece!

Yalandan da olsa da, ben giderken arkamdan;
Çýkýp bakmadý camdan; gizliden de bir kere?
Ýþte tam da o anda, esas öldüm bu gamdan,
Ancak bir zalim yapar, unutulmaz bu gece.

Düþlerimden uyandým; hayâllerim yýkýldý,
Gençliðimi harcadý, daha neleri aldý.
Ruhum çoktan da gitmiþ, benden bir ceset kaldý,
Vakit geldi... son hecem. Ölüyorum hey gece!

02.11.2017

Mehmet Semercio
Sosyal Medyada Paylaşın: